Casarius         hodowla pinczerów średnich

Pinczer średni w ODPOWIEDNICH I ODPOWIEDZIALNYCH rękach, to pies doskonały. Jeśli szukacie psa tylko do kochania, którego wychowanie nie będzie wymagało wysiłku, który nigdy nie sprawi Wam żadnego problemu i będzie ślepo wykonywał komendy oraz całe dnie będzie wylegiwał się na kanapie, to wybór pinczera średniego jest wielką pomyłką. Jednak gdy jesteście gotowi na włożenie odpowiedniej ilości pracy w Wasze kontakty z psem, lubicie aktywnie spędzać czas, doceniacie konstruktywność i chcecie by wasz pies potrafił Was zaskoczyć, to średniak jest idealnym kandydatem. Komu raz pinczer pozwoli poznać swoją prawdziwą naturę, ten już na zawsze pozostanie pod urokiem tej niezwykłej rasy.

Wzorzec rasy: standard FCI 184;
Kraj pochodzenia: Niemcy;
Zastosowanie: pies stróżujący i do towarzystwa;
Klasyfikacja FCI:

Grupa II: pinczery i sznaucery-molosy-szwajcarskie psy i inne rasy;
Sekcja 1: pinczery i sznaucery bez testów psychicznych;

Opis rasy.

Pinczer średni jest to najstarsza i podstawowa forma rasy- wywodzą się od niego za równo pinczery miniaturowe jak i dobermany. Rasa ta podobnie jak szpice i teriery wywodzi się od szakalopodobnego przodka- psa torfowego- Cannis familiaris palustris, którego szczątki(znalezione na terenie Bośni,Szwajcarii,Włoch Niemiec i Austrii) datuje się na ok 8.tys lat przed naszą erą.
W 1836 mianem pinczera określano psy o włosie gładkim(obecne pinczery), szorstkim(dzisiejsze sznaucery) i jedwabistym(dziś już niesitniejący). Jako odrębna rasa pinczer pojawił się po raz pierwszy w 1895 roku w Monachium.
Pinczery były pierwotnie psami stajennymi, które służyły do pilnowanai koni i tępienia szczurów i tym podobnych gryzoni. Dziś są wielce cenionymi stróżami, które słyną ze swojej czujności i decyzyjności, co nie znaczy, że profesja szczurołapa poszła w odstawkę. Jest także doskonałym towarzyszem umiejętnie prowadzących go ludzi.

Charakterystyka.

Pinczery cechują się żywym temperamentem i wesołym usposobieniem. Są pewne siebie i za razem bardzo zrównoważone. Pinczer odznaczaj się mądrością i wytrwałością, co czyni z niego doskonałego towarzysza rodziny. Jest bardzo czujny i nieufny w stosunku do obcych (o obcości decyduje właściciel,który wpuszcza, bądź nie do swojego domu, pies doskonale wyczuwa, kogo ma traktować jako swojego).
Należy pamiętać, że pinczer w sytuacjach konfliktowych podejmie decyzję i stanie po którejś ze stron.
W stosunku do obcych psów pinczer nie jest psem, który jako pierwszy szuka zaczepki.

Wygląd ogólny.

Pinczer jest psem krótkowłosym, średniej wielkości o dumnej postawie, eleganckiej, płynnej linii, sylwetce kwadratowej. Jest, podobnie jak sznaucer, slinie zbudowany; ze względu na krótki włos jego dobrze rozwinięte mięśnie są widoczne podczas ruchu.

Głowa: Silna i wydłużona, bez wyraźnie zaznaczonego guza potylicznego. Długość jej stanowi 50% długości grzbietu. Z profilu linia czołowa równoległa z prostą linią grzbietu nosa. Część czołowo-ciemieniowa płaska. Uzębienie pełne, silne, zwarte, zgryz nożycowy, wargi ciemne, przylegające. Uszy nie cięte wysoko usadzone, załamane do przodu z końcami w kształcie litery V. Oczy ciemne, średniej wielkości, owalne (niepożądane małe i skośne), dolne powieki całkowicie kryją spojówki.

Szyja: Proporcjonalnie długa, lekko wygięta, sucha, silny kark.

Tułów: Długość tułowia = wysokość w kłębie. Klatka piersiowa głęboka ( do łokci) i umiarkowanie szeroka, o płaskich żebrach, przedpiersie wyraźnie ukształtowane, brzuch umiarkowanie podcięty, grzbiet krótki i lekko spadzisty.

Kończyny przednie: Łopatka ukośna, przedramię i śródręcze w jednym pionie. Stroma łopatka i wąska postawa przednich łap są dużymi wadami.

Kończyny tylne: Ostre kątowanie tyłu, zapewniające posuwisty chód, uda i podudzia silnie umięśnione.

Łapy: Wymagane krótkie, tzw. kocie, o wysklepionych palcach, ciemnych i silnych pazurach.

Ogon: Naturalny.

Szata: Pokrywa krótka, gęsta, gładka, przylegająca i lśniąca, bez łysin.

Umaszczenie: Jednolicie brązowe we wszystkich odcieniach (od płowego do sarniej czerwieni) lub czarne z rdzawym, możliwie jak najbardziej nasyconym i wyraźnie odgraniczonym podpalaniem (nad oczyma, podgardle, dwa trójkąty na piersiach, śródręcze, łapy, wewnętrzna strona kończyn tylnych i pod ogonem).

Wysokość: Mierzona w kłębie 45 - 50cm

Ciężar: psy i suki 13 do 18kg

Chody: Kłusuje w kolejności diagonalnej (po przekątnej), krok posuwisty.

Uwagi: samce muszą posiadać dwa normalne jądra, całkowicie opuszczone do moszny.

Wady.

Wszystkie odstępstwa od wzorca, a w szczególności:

- zbyt ciężka lub zbyt lekka budowa;
- krótkonożność lub wysokonożność;
- za gruba lub za szeroka głowa;
- fałdy na czole;
- nisko osadzone lub bardzo długie, źle noszone uszy.